प्रेमात पडली होती

दोन फुलपाखरे प्रेमात पडली होती...एके दिवशी ते लपा-छपि खेळत होते, खेळताना .......

मुलगा फुलपाखरू :- चल एक छोटासा नवीन खेळ आपल्या दोघांच्यात ....
मुलगी फुलपाखरू :- हो चालेल !!

मुलगा
फुलपाखरू :- आपल्या दोघांमध्ये, सकाळी सकाळी ह्या समोरच्या फुला मध्ये जो
सर्वात प्रथम बसलेला असेल तो दुसऱ्या पेक्षा जास्त प्रेम करतो ....
मुलगी फुलपाखरू :- हो चालेल !!

दुसऱ्या
दिवशी सकाळी सकाळी, मुलगा फुलपाखरू त्या फुलाच्या जवळ येऊन उभा राहिला आणि
ते फुल उमलण्याची वाट पाहू लागला जेणेकरून तो तिच्या आधी त्या फुलामध्ये
बसेल आणि तिला दाखवून देईल कि त्याचे तिच्यावर खूप खूप प्रेम आहे ....

थोड्याच वेळात फुल उमलले ........ पाहतो तर काय ????????????

.

ती
मुलगी फुलपाखरू त्या उमलेल्या फुला मध्ये मरून पडली होती ........ कारण,
रात्रभर ती त्या फुला मधेच राहिली होती फक्त ह्या वेड्या अपेक्षेने कि सकाळ
होताच आणि ते फुल उमलताच ती त्या मुलगा फुलपाखरू कडे आनंदाने झेप घेईल आणि
त्याला दाखवून देईल कि ती त्याच्यावर जीवापाड प्रेम करते ते

प्रेम तुझं खरं असेल तर

प्रेम तुझं खरं असेल तर
जीव तुझ्यावर ओवाळेल ती
स्वत:च्याचं भावनांचं मन
शेवटी ती मारेल तरी कीती..

भावना तुझ्या शुद्ध असतील, तर
तीही त्यात वाहून जाईल
मनावर अमृत सरी झेलत
तीही त्यात न्हाहून जाईल..

विचार तुझा नेक असेल, तर
तीही तुझा विचार करेल
हृदयाच्या तिच्या छेडून तारा
सप्तसूरांचा झंकार उरेल..

आधार तुझा बलवान असेल, तर
तीही तूझ्या कवेत वाहील
मग, कितीही वादळं आलीत
तरी प्रित तुमची तेवत राहील..

आशा सोडण्या इतकं
जिवन निराशवादी नाही रे
तिला न जिंकता यावं इतकं
मानवी हृदय पौलादी नाही रे..

पण, मित्रा जर ती नाहीचं आली
तरीही तू हार मानू नकोस
तू तर प्रामाणिकपणे खेळलास
आयुष्याला जुगार मानू नकोस..

शेवटी आयुष्य हे वाहतचं राहतं
थांबत नाही ते कोणासाठी
घे भरारी पुन्हा गगनी
नव्यानं कुणीचा तरी होण्यासाठी.

प्रेमात ब्रेक

प्रेमात ब्रेक - अप आमच्या वाट्याला कधी आलाच नाही .....
ब्रेक - अप होण्याइतक प्रेम कधी कोणावर केलच नाही ......
तिच्याबरोबर हसलो खेळलो नाचलो पण प्रेमात पडलो नाही .......
तिच्यावर कविता लिहिल्या पण आय लव्ह यु म्हटलं नाही .........
तिच्या लग्नातही आम्ही नाचलो किंचितही थकलो नाही .......
त्यानंतर ही आमच ब्रेक - अप झाल कधी म्हंटल नाही ........
ब्रेक - अप होत ते माझ्या मते प्रेमच नाही .....
ब्रेक - अप करणाऱ्याना कदाचित प्रेमच अजून कळल नाही ...........
त्यागावर आधारित प्रेम आज कोणी करतच नाही .........
स्वार्थासाठी ब्रेक - अप पण प्रेमासाठी प्रेम कोणी करतच नाही

मी तिच्यात नव्हतो

मी तिच्यात नव्हतो पण ती माझ्यात होती
तीची नव्हती कधी पण माझी साथ होती

मी आजवर कदीलांच्या उजेडात जगलो
ती चमकणा-या ता-यांच्या प्रकाशात होती

तीचा प्रवास होता मोठ्या महामार्गावरचा
माझी ती बिचारी लहान पायवाट होती

तिच्या स्वप्नांना दोरखडं जखडलेले नेहमी
माझी कधीही सुटणारी निसरति गाठ होती

तीच सुखांशी नेहमी अजोड नातं गुफ़लेल
माझ्या वाट्याला दुःखंच भरमसाठ होती.

नेहमी साखर झोपेची तिची पहाट रोजची
मी डोळे मिटले नाही माझी सदा पहाट होती.

तिच्या ओठी नेहमी हसु उमलायच सुखाच
माझ्या डोळ्यानां नेहमी आसवांची साथ होती

तिने कधी हात जोडले नाहीत कशासाठी देवापुढे
तीच्यासाठी देवळात नेहमी माझीच वरात होती

आज म्हणतेय मी चुकली पण काय फ़ायदा
खरच फ़ार उशीरा तीची ही साद होती.

मी स्मशांन वाटेवर असताना तिला कळाल
आज म्हणे ती दिवसभर देवळात होती.

मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस............?

मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस............?

चंद्रासाठी चांदणी तू
अन् सागरासाठी किनारा आहेस
बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस

आहेत अनेक मित्र सागराच्या लाटांपरी
किनार्‍याला भिडणारी तू एकच लाट आहेस
बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस

भर पहाटे बालकनित घेतलेल्या
दीर्घ श्वासपारी तू आहेस
बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस

सारखे तुझ्यासोबत ह्सावसे वाटते
सांग काय करू मी ?
फुलपाखरांच्या पंखावरील काहीसे ते रंग
तू त्या हस्याने चोरून घेतले आहेस
बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस

बालपण आजुनी तुझे गेले नाही
मोठेपण कदाचित तुला मिळणार नाही
तू थोडी नाही, जरा जास्तच वेडी आहेस
बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस

डोळे मिचकावत चंद्र एकदा हसला होता
त्या दोन चांदण्यानसोबत सजला होता
त्या मोहक हस्यापरी जाणीले मी इतुके
कुठेतरी तुही हर्षात नाहत आहेस
बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस.

प्रेम

पाहताक्षणी एखादी व्यक्ती आवडन हे 'आकर्षण' असत,

परत पहावास वाटण हा 'मोह' असतो,

त्या व्यक्तीच्या जवळून जाण्याची इच्छा असण हि 'ओढ' असते,
...
त्या व्यक्तीला जवळून जाणन हा 'अनुभव' असतो,

.......आणि त्या व्यक्तीला तिच्या गुणदोषांसह स्वीकारणे हेच खर "प्रेम" असत.-.:)

पाण्याने भिजलेली … (Panyane Bhijleli)

पाण्याने भिजलेली …
थंडी ने शहारलेली …
विजांच्या कडकडाटाने घाबरलेली …
पावसाच्या थेंबांनी नटलेली …
ओलाव्याने सजलेली …
छत्रीत लपलेली …
चिखलावर थोडीशी रागावलेली …
पण वार्याने सुखावलेली …
दगडा दगडावर पाय टाकत चाललेली …
स्वतः ची स्वतःच सावरलेली …
खोटी खोटी रुसलेली …
थोडीशी लाजलेली …
माझ्याशी हसलेली …
जोराच्या पावसात ….
काळ्या ढगांच्या काळोखात …
छत्र्यांच्या गर्दीत ….
खरंच ती …
ती फार …. सुंदर दिसत होती …....माझी मैत्रिण....

ती आली online की

ती आली online की
माझा पीसी Hang होतो
मनात कससंच होवून
सारंच Zing Zang होतं

To mine frds. especially for boyss

कितीही Alt+Ctrl+Delete केले
तरी Task manager येत नाही
हैराण होतो Refresh करून
Restart चं नावच घेत नाही

Hard disk चा वेग वाढतो
कसले कसले आवाज काढतो
writer सारखा eject होतो
Pen drive पण reject होतो

काय सांगू तुम्हाला
सारी system fail होते
Virus घुसतो अचानक
त्याची आपली रेलचेल होते

काय म्हणता तुम्ही,
मी online येणे बंद करायचं....?
अहो मग मी.....
तिच्या शिवाय कसं जगायचं....??

अहो Hang च होतोय ना
काय फरक पडतो.....?
तिच्यामुळेच तर माझ्या
PC चा ह्रदय धडधडतो ... :-

कुणाची इतकीही ओढ नसावी( Kunachi ..)

कुणाची इतकीही ओढ नसावी
कुणाची इतकीही ओढ नसावी
की पदोपदी आपण त्याचीच वाट बघावी
त्याची वाट बघता बघता
आपलीच वाट दिशाहीन व्हावी

कुणाची इतकेही ऐकू नये
की कानात त्याच्याच शब्दांचा घुमजाव व्हावा
आपल्या ओठातूनही मग
त्याच्याच शब्दांचा उच्चार व्हावा

कुणाची अशीही सोबत असू नये
की प्रत्येक स्पंदनात ती जाणवावी
ती साथ गमवण्याच्या केवळ भीतीने
डोळ्यात खळकन अक्ष्रू जमावी

कुणाला इतकाही माझा म्हणू नये
की त्याचे ' मी पण ' आपण विसरुन जावे
त्या संभ्रमातून त्याने आपल्याला
ठेच देवून जागे करावे

पण, पण
कुणाच्या इतक्याही दूर जावू नये
की आपल्या सावली शिवाय सोबत काहीच असु नये

लाख क्षण अपूरे पडतात

लाख क्षण अपूरे पडतात
आयुष्याला दिशा देण्यासाठी
पण, एक चुक पुश्कळ आहे
ते दिशाहीन नेण्यासाठी

किती प्रयास घ्यावे लागतात
यशाचं शिखर चढण्यासाठी
पण, जरासा गर्व पुरा पडतो
वरुन खाली गडगडण्यासाठी

देवालाही दोष देतो आपण
नवसाला न पावण्यासाठी
कितींदा जिगर दाखवतो आपण
इतरांच्या मदतीला धावण्यासाठी

किती सराव करावा लागतो
विजश्रीवर नाव कोरण्यासाठी
पण, जरासा आळस कारणीभूत ठरतो
जिंकता जिंकता हरण्यासाठी

कितीतरी उत्तरं अपुरी पडतात
आयुष्याचं गणित सुटण्यासाठी
कितीतरी अनुभवातनं जावं लागतं
आयुष्य कोडं आहे पटण्यासाठी

विश्वासाची ऊब द्यावी लागते
नात्याला जिवनभर तारण्यासाठी
एक अविश्वासाचा दगड सक्षम आहे
ते कायमचं उद्धवस्त करण्यासाठी........

एक हुशार माणू

एक हुशार माणूस काही माणसांच्या घोळक्यात बसला होता.असेच बोलता बोलता त्याने एक छानसा विनोद केला. सर्व जण खूप वेळ पोट धरून हसत होते. थोड्यावेळाने त्या हुशार माणसाने परत तोच विनोद केला. ह्या वेळेला थोडे कमी लोक हसले. त्या हुशार माणसाने परत परत तोच विनोद केला आणि शेवटी त्या घोळक्यामध्ये कोणीच हसले नाही.

तो हुशार माणूस हसला आणि म्हणाला.

जर तुम्ही एका विनोदावर सारखे सारखे हसू शकत नाही तर तुम्ही एखाद्या गोष्टीचे दु:ख करत सारखे सारखे रडत का बसता ?

आयुष्यातला वाईट गोष्टी विसरा आणि पुढे चालत राहा…

कॉलेजमध्ये असताना Collage Madhe Astana

कॉलेजमध्ये असताना
एक मुलगी मला आवडली
तुम्हाला सांगतो ती इतकी आवडली ना
कि चोहिकडे मला फक्त तिच दिसू लागली..
वेळ वाया जात आहे किती
तिला मनातले सांगेनच ह्याची नाही शाश्वती
पण मनात होती भीती म्हणाली असती
मित्रा, हे तर होतय फारच अति
कॉलेज संपले
नोकरी सुरू झाली
तसा थोडा तिचा विसर पडला
अन अहो भाग्य!! आज ति चक्क समोर आली
आली होती माझ्या कंपनीमध्ये
मुलाखत देण्यास
आणि मि होतो तिथे
तिची मुलाखत घेण्यास
मुलाखत सोडली
आणि गेलो कॉफी प्यायला
विचारले तिला आहेस एकटी
कि आहे कोणी तुझा दादला..?
तिचा बोलका चेहरा सर्व काही सांगून गेला
जणू चातकाचा कौल पावसाने स्विकारला
तो चेहरा माझी ओढ अजुनच वाढवून गेला
आणि माझ्या मनाचा मोर पिसारा फुलवून तिथेच नाचू लागला.
मनाने पुढाकार घेतला
आणि वाणिने त्यास प्रतिसाद दिला
एकदा सांगितले तिला माझ्या मनातले
आणि केले इतक्या वर्षाचे अस्वस्थ मन मोकळे..
ति हलकेच लाजली आणि तिच्या गालावरील खळी
माझ्या अंतर्मनाने ओळखली
ति म्हणाली किती वेळ लावलास तु…?
कॉलेजमध्ये असताना मला पण आवडत होतास तु…
अरे नशिबा कसला हा खेळ खेळलास
युगान युग दुर ठेवून शेवटी आम्हास मिळवलास